Αναζήτηση...

Γιατί κάποια φυτά είναι πιο ανθεκτικά από κάποια άλλα

Σχετικές κατηγορίες: φυτά γλάστρες
Ένα μεγάλο κομμάτι της φυσιολογίας των φυτών είναι σίγουρα αυτό που καθορίζει την ανθεκτικότητα του καθενός στις διάφορες περιβάλλουσες συνθήκες. Κάθε άνθος, κάθε λουλούδι, κάθε ρίζα και κάθε στέλεχος έχουν τις δικές τους ανάγκες αλλά και τις δικές τους αντοχές, οι οποίες προκύπτουν από διάφορους παράγοντες και καθορίζουν εν τέλει την ευδοκίμηση και την ευρωστία ενός φυτού.

Ο παράγοντας που μας έρχεται πρώτος στο μυαλό όταν μιλάμε για την φροντίδα των φυτών είναι μάλλον το νερό. Θα νόμιζε κάποιος που δεν έχει εμπειρία ότι "καλό είναι να ρίχνουμε πολύ νερό στα λουλούδια", ωστόσο αυτό που ισχύει είναι πως δεν έχουν όλα τα φυτά τις ίδιες ανάγκες, ενώ πολλά δείχνουν αξιοσημείωτη αντοχή στην ξηρασία. Επειδή στην χώρα μας και γενικότερα στις μεσογειακές περιοχές η ξηρασία συνδυάζεται με την αφόρητη ζέστη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, οι δύο αυτές συνθήκες πάνε πακέτο, τουλάχιστον όσον αφορά τα φυτά. Έτσι, η χλωρίδα του τόπου μας έχει "μάθει" σε αυτές τις αντίξοες καταστάσεις και θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα περισσότερα μεσογειακά φυτικά είδη θεωρούνται ανθεκτικά στην ξηρασία, λόγω της προσαρμογής τους σε βάθος χρόνου. Επομένως, βλέπουμε ότι ένας σημαντικός παράγοντας ανθεκτικότητας είναι ο τόπος προέλευσης του φυτού και το πως έχει διαμορφωθεί αυτό για να επιβιώνει στις εκάστοτε δυσκολίες.

Αυτή η ανθεκτικότητα μεταφράζεται προφανώς σε στοιχεία της φυσιολογίας. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό είναι τα δερματώδη φύλλα με λίγα στομάτια στην κάτω επιφάνεια, τα οποία μάλιστα σε περιόδους ξηρασίας κλείνουν, περιορίζοντας στο ελάχιστο την απώλεια νερού κατά την διαπνοή. Παράδειγμα αποτελούν οι κάκτοι και τα παχύφυτα (πχ. Αλόη), οι ξηροφυτικοί θάμνοι (πχ. Βερβένα) και τα δένδρα όπως η Ελιά, όλα τους ιδανικά για περιοχές με περιόδους ξηρασίας. Επίσης, τέτοιου είδους φυτά (όπως τα παχύφυτα) έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες νερού στα φύλλα, στους ιστούς και στις ρίζες τους, κάτι που τα βοηθά να ρυθμίζουν από μόνα τους την υδατική τροφοδοσία τους, γεγονός που τα καθιστά ανθεκτικά στη ξηρασία και στα φτωχά εδάφη. Γενικά, όσο περισσότερο μπορούν τα φυτά να ρυθμίζουν την ισορροπία νερού και τον μεταβολισμό τους, τόσο μεγαλύτερη αντοχή παρουσιάζουν σε παράγοντες περιβαλλοντικού στρες όπως: υπερβολική ζέστη, ξηρασία ή και παγετός.

Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανθεκτικότητα των φυτών, αλλά και σε διαφορετικές συνθήκες. Κάτι που μπορεί να παίξει ρόλο στην αντοχή γενικότερα είναι η παρουσία των κατάλληλων μικροοργανισμών στο έδαφος και τις ρίζες, οι οποίοι βοηθούν στην απορρόφηση στοιχείων όπως το άζωτο, με αποτέλεσμα την καλύτερη ανάπτυξη των στελεχών του φυτού και την ανθεκτικότητα στο στρες του περιβάλλοντος. Προφανώς παίζει ρόλο και το ίδιο το έδαφος, η σύστασή του, η δομή του και τα συστατικά που περιέχει. Μπορεί για παράδειγμα το ίδιο φυτό να δείξει διαφορετικά όρια αντοχής εάν είναι φυτεμένο ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικά εδάφη (πχ. σε χώμα με πλούσια οργανική ουσία μπορεί να συγκρατηθεί περισσότερη υγρασία). Ακόμα, ο τύπος του ριζικού συστήματος μπορεί να μας φανερώσει το γιατί κάποια φυτά είναι πιο ανθεκτικά από κάποια άλλα σε συγκεκριμένες συνθήκες. Τα φυτά με βαθύ ριζικό σύστημα πχ. γίνονται πιο ανθεκτικά στην έλλειψη νερού σε ξηρές περιόδους. Από εκεί και πέρα, φυσικά παίζουν ρόλο και τα θρεπτικά συστατικά κατά τη ανάπτυξη του φυτού, τα οποία σε ιδανικές ποσότητες μπορούν να ενεργοποιήσουν αποτελεσματικά το ανοσοποιητικό σύστημα και την αντοχή στο στρες, συμβάλλοντας στην δημιουργία ενός υγιούς και πιο ανθεκτικού στελέχους.
Εργαλεία
Προσβασιμότητας